90 киіз үй тиеген ұшақ Қазақстаннан Түркияға жол тартты

90-ға таяу киіз үйді тиеп ап, көп күткен ұшағымыз келе жатыр. Картаға қарап, бағып отырмыз. Сағат 13:00 Аданаға қонады да, жүктерді Қаһарман Марашқа алып келеміз. Иә, қырғыз бір туғандар бізден бұрын боз үйлерін әкеп, тігіп қойды. Неге Олар бірінші болды? Өйткені, біздер бозүйге жылу ашып, жинап бастағанда; Қырғыз Президентіне, депутаты ұсыныс айтты. “Біз де 100 киіз үй апарайық”,-деп. Президенті бірден тапсырма берді. Арнайы ауыр ұшақ дайындатып, оған киіз үйлерді тиеп, Түркияға әкеле қойды, - деді Нұрбек Бекбау. 

Ал біз ше? “100 киіз үй” науқанының басы-қасында жүрген шөкімдей-ақ, қарапайым азаматтардан құралған топпыз. Бірақ, басқалар мемлекеттік деңгейде қолға алған шаруасын, 3-4-ақ адам боп орындай алдық. Киіз үйлерді тез жинадық. Ал ұшақ мәселесі қып-қызыл мәселе болды. ЭйрАстанаға шықтық, обалы не керек, үлкен жүк ұшағымыз жоқ, - деп олар жағдайын айтты. ТЖМ тек ақпанның 20-ларында киіз үйлеріңді әкете аламыз. Сол кезде, төтеншенің сарбаздарын әкетуге барамыз. Ұшағымыз бос кетпесі үшін, тиеп алып кете аламыз, - деді. Алайда ол кез тым кеш болатын еді. Содан Түркиш Эйрға, КАРГО ұшақ берсеңдер, - деп өтінішпен шықтық. Келістік. Ол бойынша: Жұма яки сенбі киіз үйлерді тиеп, әкелуі керек болған. Бірақ, біз жәй азаматтармыз. Мемлекеттік деңгейдегі шенеунік емеспіз. Сондықтан, Түркиш Эйр — Түркияға шұғыл зат әкелу керек боп, әлемнің әр бұрышына Каргосын айдап кетіп жатты. Бізге “қолы тимей кетті”. Егер біздің жүкті Түркияға жеткізу — мемлекеттік деңгейде қолға алынса еді, сенбі күні ақшаңқан қазақ үйлер жайнап тұрар еді. Бар себеп осы ғана. Қырғыздар өз ұшағымен әкелді. Біз біреудікін сұрап алып жатырмыз. Енді міне, сағат 13:00 Аданаға қонады, - деді Нұрбек Бекбау.